Τετάρτη 19 Ιουνίου 2013

Οροσημα

Στη ζωή μας έχουμε έτσι κι αλλιώς κάποια ορόσημα πού μπαίνουν απ'την ίδια ή τα βάζουμε κι εμείς καμιά φορά.


Είναι σταθμοί της ζωής που μετά κάτι αλλάζει, δεν είναι ίδια η ζωή μας μετά.

Γινόμαστε καλύτεροι ή χειρότεροι.


Βασικά ορόσημα είναι όσα συνδέονται με αλλαγές όπως η πρώτη μέρα στο σχολειό. Η αλλαγή σχολειού. Το Γυμνάσιο ή και το λύκειο. Φυσικά και το πανεπιστήμιο. Δεν το συζητάμε βέβαια γιά την πρώτη αγάπη. Για την πρώτη φορά που ολοκληρωνόμαστε μέσα σε μιά σχέση.


Με ένα απ αυτά τα ορόσημα είναι συνδεμένο το άρωμα του γιασεμιού. Ηταν μια τεράστια γιασεμιά στην αυλή του β' γυμνασίου αρρένων. Κάθε πρωί που πήγαινα στο γυμνάσιο, η μυρωδιά αυτή στοίχειωνε τα πρώτα βήματά του επαρχιώτη στην πρωτεύουσα. Ετσι κάθε φορά που μυρίζω γιασεμί, όλες οι εικόνες που έχουν δεθεί με την παρουσία μου εκεί, έρχονται στο νού μου σχεδόν αυτόματα. Η πρωινή προσευχή-πόσες φορές την έχω πεί ούτε που θυμάμαι. Το τρακ μην ξεχάσω τα λόγια και ρεζιλευτώ. Τόσες στιγμές που έφυγαν χωρίς να γυρίσουν στιγμή πίσω. Κανέναν σχεδόν από τους συμμαθητές μου εκείνους δεν έχω συναντήσει ξανά, εκτός από κανα δυό τελείως τυχαία.

Παραλιες της Μυτιληνης

Τάρτι


Μία όμορφη παραλία με πλατιά και ολοκάθαρη αμμουδιά. Βρίσκεται στον κόλπο της Γέρας στο νησι της Λεσβου και είναι ιδανική για ψάρεμα. Διαθέτει ξενώνες και ταβέρνες κυριολεκτικά πάνω στη θάλασσα που αφήνουν στον επισκέπτη γεύση μοναδικής εμπειρίας. Από τις καλύτερες παραλίες του νησιού με βότσαλο και μεγάλη έκταση στο νότιο μέρος, ανατολικά του Πλωμαρίου. Η πρώτη ταβερνούλα που θα συναντήσετε εκεί, που είναι σχεδόν πάντα γεμάτη είναι η καλύτερη ψαροταβέρνα τις περιοχής όπου τρώνε και οι ντόπιοι. 


Ενοικιαζομενα Ελενα Ταρτι 




Σκάλα Σικαμιάς


Η παραλία αυτή βρίσκεται στο βορειότερο σημείο του νησιού, 49 χιλιόμετρα βορειοδυτικά της πόλης της Μυτιλήνης. Η ακτή αποτελείται από άμμο και βότσαλα. Στο ομώνυμο χωριό αλλά και στα κοντινά χωριά μπορεί κανένας να βρει κατάλυμα, ταβέρνες και καφετέρειες. Στη φωτογραφια ειναι η Παναγια η Γοργονα του γνωστου Μυτιληνιου λογοτεχνη Στρατη Μυριβηλη.




skala skamnias6

Διαδρομη απο Μυτιληνη

Σκάλα Νέων Κυδωνιών

 
Από τη μια πλευρά (βόρεια του λιμανιού) και μπροστά στα καφενεία η θάλασσα κρύβει στους επισκέπτες μία ευχάριστη έκπληξη: αβαθή ολοκάθαρα νερά με ψιλή άμμο. Από την άλλη πλευρά του μικρού λιμανιού στα νότια, η μορφολογία του βυθού αλλάζει εντελώς. Χοντρά ολοκάθαρα βότσαλα με μοναδικά χρώματα. Διαθέτει πολλά γραφικά ταβερνάκια που συμπληρώνουν την μαγευτική εικόνα της περιοχής. Τα περισσότερα από αυτά είναι ανοιχτά μόνο τη θερινή περίοδο πάντα με πλούσιους μεζέδες και φρέσκα θαλασσινά.

Φαρά και Λιγονάρι


 
Δύο όμορφες παραλίες που βρίσκονται στον κόλπο της Γέρας.

 

Το νησί δεν φημίζεται για τις φοβερές παραλίες του. Τα νερά είναι πεντακάθαρα σχεδόν παντού σ όλες τις παραλίες. 

  • Άγιος Ερμογένης (st. Ermogenis), νότια της Μυτιλήνης όχι πολύ μακριά δεν έχει τη χαρακτηριστική πέτρα που έχουν οι περισσότερες παραλίες αλλα είναι ένας μικρός κολπίσκος με πράσινες αποχρώσεις. Η καλύτερη επιλογή δίπλα στην πόλη για μένα.
  • Βόρεια της Μυτιλήνης προς Μανταμάδο και σε εκείνες τις ακτές ανατολικά είναι οι παραλίες του Άγιου Στέφανου(St. stefan), από τις λίγες παραλίες με άμμο στο νησί. Υπάρχουν πολύ χωματόδρομοι που θα σας βγάλουν σε διάφορες όμορφες παραλίες. 
  • Τα Βατερά (Vatera) κάτω από τον Πολυχνίτο έχει ψηφιστεί από τις καλύτερες παραλίες στην Ελλάδα. Νομίζω είναι η πιο μακριά παραλία στο νησί και μπορείτε να απολαύσετε το μπάνιο σας.

  • Δίπλα στον πανέμορφο Μόλυβο, ανατολικά υπάρχει η εφταλού (Eftalou) μια όμορφη παραλία με μεγάλο βότσαλο και πέτρες που βαθαίνει όμως απότομα και δεν θα τις καταλάβετε. Εδωσε το ονομα της στο δημοτικιστη μεταφραστη της Οδυσσειας, Αργυρη Εφταλιωτη (Κλεάνθης Μιχαηλίδης το πραγματικο του).
  • Στο βόρειο μέρος του νησιού και αριστερά του Μόλυβου υπάρχει η Άναξος (Anaxos) κάτω από το χωριό Σκουταρο όπου είναι επίσης πολύ όμορφα και τουριστικά.
  • Το δυτικό μέρος του νησιού είναι ξεραΐλα σε βλάστηση αλλά έχει κάποιες ωραίες παραλίες όπως στο Σίγρι (Sigri) που είναι δίπλα στο απολιθωμένο δάσος και στην Ερεσό (Ereso) (σκάλα). Στην Ερεσό υπάρχει εύκολα η δυνατότητα ελεύθερου κάμπινγκ. Η σκάλα Ερεσού είναι πολυ τουριστικό μέρος και εχει πολυ κοσμο το καλοκαίρι. Πατριδα της μεγαλυτερης λυρικης ποιητριας Σαπφους. (http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CE%B1%CF%80%CF%86%CF%8E)
Ερεσός
Σκάλα Ερεσού βράδυ
Μην παραλειψετε να επισκευτειτε το μουσειο απολιθωμενου δασους στο Σιγρι.(http://www.lesvosmuseum.gr/site/home/ws.csp;jsessionid=B761D521EF5A09507744A2E5D785B14B)



Local Tips
  • Άναμμα φωτιάς σε παραλία. Μην ανάψετε φωτιά στο ανατολικό μέρος του νησιού κάτω από τη Μυτιλήνη γιατί υπάρχουν δασικές υπηρεσίες που θα σας τη σβήσουν αμέσως. Το καλύτερο μέρος είναι στα Φάρα δίπλα στην Τάρτη. Και πολύ προσεχτικά!!
  • Οσοι δεν θέλουν να πατούν βράχους υπάρχουν ειδικά πλαστικά παπούτσια θαλάσσης σε μαγαζιά εξοπλισμού θάλασσας
  • Η παραλιακή καντίνα καρπούζι στη Χαραμίδα έχει εξαιρετικά σουβλάκια και μπιφτέκια και λουκάνικα με ένα ευρώ το τεμάχιο. Μμμμμ
  • Το μπιτς μπαρ Μπαρακούντα δίπλα στη Χαραμίδα λίγο πιο κάτω από τη Μυτιλήνη είναι εξαιρετικά χαλαρωτικό για το βραδάκι και χωρίς πολύ κόσμο, και κατάλληλο για βραδινό μπάνιο




Τρίτη 6 Μαΐου 2008

Ερχονται τα διαβαταρικα πουλια

Αυτη την εποχη εχουν απο πολυ καιρο τωρα περασει τα διαβαταρικα πουλια και εχουν φτασει στον προορισμο τους.

Καποια αλλα ομως διαβαταρικα όντα, περνουν σε ασχετες εποχες και χωρις να συναρταται αυτο με τον αν κανει κρυο ή ζεστη.

Εχει σχεση η συμπεριφορα τους μερικες φορες με στενα εγωιστικα συμφεροντα.
Αλλες φορες με το αισθημα της αυτοσυντηρησης.
Και αλλες φορες με την απληστια. Αυτα τα τελευταια τα ξεχωριζεις απ το βλεμμα τους αδηφαγο και κυνικο. Αν τυχει και εχουν θεση εξουσιας, εισαι χαμενος απο χερι. Γι αυτο την κανεις απ την κοντινοτερη μπαλκονοπορτα κι αν εχεις φτερα σωζεσαι, αν οχι προσγειωνεσαι στον ακαλυπτο με πολυ ηχηρο τροπο.

Οπως ελεγε κι ενας κολλητος, η πουτανια δεν ειναι να ανοιγεις τα ποδια σε βουλιμικους φαλλους, αλλα να ανεβαινεις πατωντας πανω σε ανθρωπινες σχεσεις που δημιουργουνται μονο και μονο για την προωθηση της καριερας και οχι λογω αναγκης για ανθρωπινη επαφη.

Σάββατο 3 Μαΐου 2008

Η γριουλα

Εδω και χρονια συναντω στο δρομο μια γριουλα με τετοια καμπουρα που λες και το κεφαλι της θα ακουμπησει στο δρομο.

Ειναι η φιγουρα της περιοχης.

Μενει ολομοναχη σ ενα διπατο παλιο σπιτακι με κορομηλιες απ εξω και διαφορα τζατζαλα στη βεραντα της.

Προχθες που την ειδα σχηματιστηκε αστραπιαια στο μυαλο μου η ιδεα πως βαρεθηκε να ζει και παρακαλαει το Μιχαλακη να την παρει κοντα της απ το ματαιο τουτο κοσμο, να ξεκουραστει επιτελους.

Περπατα με το χαρακτηριστικο της στυλ και κραταει ενα λουλουδι κομμενο απο καποια αφυλαχτη αυλη της γειτονιας της. Το μοναδικο δοντι της κατω σιαγονας της εξεχει λιγακι απ το στομα της. Τα μαλια της ειναι αχτενιστα και απλυτα πολλων ημερων. Τα ρουχα της φτωχικα αλλα οχι τρυπια. Σερνει το βημα της σε κατι τριμενες παλιοπαντοφλες-ποιος ξερει απο ποτε αγορασμενες.

Τι ζωη ναχει ζησει αραγε;

Παντρευτηκε ποτες της και αν ναι, εκανε παιδια; και ποσα και πού να ειναι τωρα;
Πιανει καμμια φορα κουβεντα με γειτονισσες, διαφορες ανουσιες κοινοτοπιες.

Αδεια ζωη χωρις κανενα στοχο δινει την εντυπωση, περιφερει την παρουσια της στη μακρινη γειτονια μονη κι ερημη πρωι και βραδυ, μια εικονα λυπητερη δειλινου χωρις ελπιδα ανατολης.

Τρίτη 29 Απριλίου 2008

Θρακη

Οι αρχαιοι ελληνες, λεει, δεν ασκουσαν οι ιδιοι το ¨λειτουργημα" του χωροφυλακα.
Απλα το ανεθεταν σε βαρβαρους λαους οπως οι Σκυθες, ενα φυλο που κατοικουσε στη σημερινη Θρακη αλλα και βοριοτερα.
Αυτοι λοιπον οι Σκυθες, ηταν τυποι μοχθηροι και σκληροι και σου τις εβρεχαν στο πιτς φυτιλι, γι αυτο και ηταν μισητοι απ τους αθηναιους πολιτες.
Ενας πολυ κολλητος πηγε και εγκαταστσθηκε σ αυτη την απομακρη γωνια και μα ςαφησε πενταρφανους ολη την παλιοπαρεα.
Βρε να τον παρακαλαμε γονατιστοι να δωσει σημεια ζωης, να βρεθουμε μια φορα οσοι μπορουμε και να τα πουμε, τιποτα αυτος, ανενδοτος στην απομονωση της αποστασης.
Μαλλον ομως κατι μας εκρυβε απο τοτε, ισως κι απο τον εαυτο του για υτο και χαθηκε ετσι ανεπιστρεπτα.
Αντε βρε Γ. δωσε σημεια ζωης στους παλιοφιλους!
Ελεος πια, τοσο σκληρος εγινες κι εσυ σαν τους αρχαιους Σκυθες;;;

Φοβαμαι ολ' αυτα που θα γινουν για μενα χωρις εμενα...

Αδυνατον να παρακολουθησει κανεις ψυχραιμος τις εξελιξεις στο πεδιο των αλλαγων στη ζωη μας που επιχειρειται με βιαιο και υπουλο τροπο.

Μιλω για το συνταξιοδοτικο, για την τρομερη ακριβεια, την χειροτερευση των συνθηκων ζωης, για ολα αυτα τελος παντων που μας γεμιζουν τοσο αγχος ώστε δεν βλεπουμε τιποτα ροδινο στην αυριανη μερα.

Παλιοτερα, εννοω πριν 20-30 χρονια, επαιρνες το μισθο και σου εμεναν και καποια λεφτα, παρα τον τρελλο πληθωρισμο.
Σημερα παρ ολο που αριθμητικα ειναι πολλαπλασια τα λεφτα που παιρνουμε, στο τελος δεν περισσευει απολυτως τιποτα.
Οι αυξησεις εξ αλλου που εχουμε παρει εν τω μεταξυ με βαση τις ΕΓΣΣΕ (συμβαση εργασιας ΓΣΕΕ) ειναι απολυτα δραχμικες και δεν εχουν και μεγαλη σχεση με την εξελιξη των τιμων (οχι του πλαστου τιμαριθμου της στατιστικης (ΕΣΥΕ)).

Αποτελεσμα, καποιοι εργαζομενοι στο δημοσιο, σημερα παιρνουν περισσοτερα απο τους ταχαμου προνομιουχους του ιδιωτικου τομεα.