Φοβαμαι ολ' αυτα που θα γινουν για μενα χωρις εμενα...

Αδυνατον να παρακολουθησει κανεις ψυχραιμος τις εξελιξεις στο πεδιο των αλλαγων στη ζωη μας που επιχειρειται με βιαιο και υπουλο τροπο.

Μιλω για το συνταξιοδοτικο, για την τρομερη ακριβεια, την χειροτερευση των συνθηκων ζωης, για ολα αυτα τελος παντων που μας γεμιζουν τοσο αγχος ώστε δεν βλεπουμε τιποτα ροδινο στην αυριανη μερα.

Παλιοτερα, εννοω πριν 20-30 χρονια, επαιρνες το μισθο και σου εμεναν και καποια λεφτα, παρα τον τρελλο πληθωρισμο.
Σημερα παρ ολο που αριθμητικα ειναι πολλαπλασια τα λεφτα που παιρνουμε, στο τελος δεν περισσευει απολυτως τιποτα.
Οι αυξησεις εξ αλλου που εχουμε παρει εν τω μεταξυ με βαση τις ΕΓΣΣΕ (συμβαση εργασιας ΓΣΕΕ) ειναι απολυτα δραχμικες και δεν εχουν και μεγαλη σχεση με την εξελιξη των τιμων (οχι του πλαστου τιμαριθμου της στατιστικης (ΕΣΥΕ)).

Αποτελεσμα, καποιοι εργαζομενοι στο δημοσιο, σημερα παιρνουν περισσοτερα απο τους ταχαμου προνομιουχους του ιδιωτικου τομεα.