Τετάρτη 19 Ιουνίου 2013

Οροσημα

Στη ζωή μας έχουμε έτσι κι αλλιώς κάποια ορόσημα πού μπαίνουν απ'την ίδια ή τα βάζουμε κι εμείς καμιά φορά.


Είναι σταθμοί της ζωής που μετά κάτι αλλάζει, δεν είναι ίδια η ζωή μας μετά.

Γινόμαστε καλύτεροι ή χειρότεροι.


Βασικά ορόσημα είναι όσα συνδέονται με αλλαγές όπως η πρώτη μέρα στο σχολειό. Η αλλαγή σχολειού. Το Γυμνάσιο ή και το λύκειο. Φυσικά και το πανεπιστήμιο. Δεν το συζητάμε βέβαια γιά την πρώτη αγάπη. Για την πρώτη φορά που ολοκληρωνόμαστε μέσα σε μιά σχέση.


Με ένα απ αυτά τα ορόσημα είναι συνδεμένο το άρωμα του γιασεμιού. Ηταν μια τεράστια γιασεμιά στην αυλή του β' γυμνασίου αρρένων. Κάθε πρωί που πήγαινα στο γυμνάσιο, η μυρωδιά αυτή στοίχειωνε τα πρώτα βήματά του επαρχιώτη στην πρωτεύουσα. Ετσι κάθε φορά που μυρίζω γιασεμί, όλες οι εικόνες που έχουν δεθεί με την παρουσία μου εκεί, έρχονται στο νού μου σχεδόν αυτόματα. Η πρωινή προσευχή-πόσες φορές την έχω πεί ούτε που θυμάμαι. Το τρακ μην ξεχάσω τα λόγια και ρεζιλευτώ. Τόσες στιγμές που έφυγαν χωρίς να γυρίσουν στιγμή πίσω. Κανέναν σχεδόν από τους συμμαθητές μου εκείνους δεν έχω συναντήσει ξανά, εκτός από κανα δυό τελείως τυχαία.

Δεν υπάρχουν σχόλια: